Ruim 100 Tukkers kwamen zondag 17 april jongstleden bijeen in buurtcentrum De Schoppe in Almelo voor een heerlijk buffet. Het was een zeer gemêleerde groep van jong tot oud, mannen en vrouwen van verschillende religies en subculturen. Het brunchprogramma was georganiseerd door stichting Ebru, een organisatie die zich inzet voor sociale cohesie. Platform INS deed mee in het kader van haar tour door Nederland om mensen mee te laten denken over hoe we als Nederlanders de Kunst van het samenleven handen en voeten kunnen geven en hoe iedereen daar vanuit zijn eigen positie aan kan bijdragen.
Het was een interactieve middag met een panel en een actief betrokken zaal. In het panel zaten Saniye Calkin, nieuwe directeur platform INS, Jos Artz, van ArtzAdvies en Jan Post Hospes van Geloven in Samenleven, samen met zijn collega Tjitske Yazici. Zij vertelden over hoe zij proberen elke dag weer inhoud te geven aan de kunst van het samenleven in hun dagelijkse werk. Of het nu gaat om diversiteit in de zorg, om het bespreekbaar maken van lastige kwesties rond radicalisering of het actief aangaan van de dialoog met andersdenkenden, het is een constante uitdaging.
Zoals het vaak gaat bij dit soort gezellige gelegenheden zijn we het vaak met elkaar eens over hoe de ideale samenleving eruit ziet. Het gaat om respect voor ieders kwaliteiten, om menswaardigheid te eren. Maar er kwamen ook tips uit de zaal hoe je verdieping krijgt in ontmoetingen: vertel elkaar hoe je over bepaalde zaken denkt, vertel elkaar waar je je zorgen over maakt. En last but not least, tel je zegeningen. We leven in een vrij land, met een rechtstaat waarin individuele vrijheid van bewegen en denken zijn gewaarborgd.
Het was een geslaagd experiment om samen eten en ontmoeten te verbinden aan een thema als de Kunst van het samenleven. Platform INS zal in de toekomst vaker het land in gaan om aan te sluiten bij de vele mooie dialoog en ontmoetingsactiviteiten van organisaties in het land. De uitdaging voor de toekomst bij dit soort activiteiten ligt voornamelijk in het uitbreiden van de kring van mensen en andersdenkenden om ook met hen samen inhoud te geven aan de kunst van het samenleven.
[nggallery id=151]
Een liefdadigheidsevenement in Istanbul, een voetbalwedstrijd om precies te zijn, in 1985 waar ook wereldberoemde voetballer Maradona bij was, bracht geld op voor drie scholen in Sarajevo. Deze scholen zijn heel erg belangrijk voor de beweging en betekenen ook heel veel voor de mensen die er scholing hebben gehad. Ten tijde van de oorlog in Bosnië kwamen de drie etnische groepen die met elkaar in strijd waren, in de schoolbanken van Hizmet scholen elkaar tegen. Dit verbroederde dermate, dat een oud-leerling aangeeft dat de haat voor zijn landgenoten is omgeslagen tot liefde. Dat de scholen die door mensen uit Hizmet werden geopend gewaardeerd werden, blijkt ook uit de woorden van een Koerdische docente uit Noord Irak. Zij geeft namelijk aan dat alles wat zij in haar leven tot nu toe heeft bereikt, mede mogelijk gemaakt is door wat zij op die school heeft gezien, ervaren en geleerd. Een andere Koerdische vrouw die eveneens onderwijs heeft genoten op een dergelijke school, werd ingenieur en brengt nu, als enige vrouw onder de mannen, water door middel van een waterproject naar de woestijnen in Noord Irak.
In de huidige seculiere maatschappij is geloven niet meer een dagelijks voorkomende fenomeen. Religie is voor veel mensen geen onderdeel meer van het dagelijks ritme. Maar anno 2016 zijn er nog genoeg mensen die geloven. In Rotterdam kwamen voor de 9e jaar op rij een groep moslims en christenen, daarmee dus de aanhangers van de twee grootste wereldreligies, bijeen voor een dialoogbijeenkomst. 
De tweede ontmoeting vond plaats op 6 april in het Oude of Pelgrimsvaderkerk. Er kwamen hier zeker 50 nieuwsgierige cursisten op af. De inleiding van de avond werd gevuld met twee korte speeches van dominee Martijn van der Laar van de Oude of Pelgrimsvaderkerk en Ahmet Kaya van Platform INS. Dominee van der Laar informeerde ons over het ontstaansgeschiedenis van het christendom wat in het Romeinse Rijk begon. Het Romeinse Rijk kende veel diversiteit, maar het aanpassen was een grote must. Het was dan ook niet makkelijk voor de kleine groep christenen. De christenen waren in een minderheid en het geloof werd vooral verspreid via vluchtelingen. Ondanks de kwetsbaarheid van de christenen, heeft de kleine groep zich staande weten te houden. Pas 313 na Christus werd het een toegestane religie. Het tij keerde. Het christendom werd een staatsreligie, waardoor het christen zijn een grote voordeel werd.
