Verslag: “Heeft Nederland nog iets aan gelovigen?”
Derde bijeenkomst van de cursus “Geloven in de moderne tijd”
19 maart 2014
Beteken je als gelovige nog iets voor de samenleving? Wat merken mensen om jou heen hiervan? Hoe krijgt christen en moslim zijn handen en voeten? De derde en laatste bijeenkomst van de cursus ging over “geloof en burgerschap”.
Sultan Albayrak, de moslim inleidster deed de aftrap in de Pelgrimsvaderkerk. Zij citeerde vaak uit de werken van de moslimgeleerde Said Noersi: “Ik laat mij inspireren door de boeken van Said Noersi, een Islamgeleerde uit de 20ste eeuw in Turkije. Hij leert de lezer om de creatie in de natuur op te merken. Want de Schepper wil dat wij alles wat Hij heeft geschapen opmerken, ons hierover verwonderen en God lief hebben.”
Wie gelooft ziet de mooie, de positieve om zich heen, wie de positieve om zich heen ziet denkt positief en wie positief denkt geniet meer in en van het leven, vindt Sultan. Indien de mens zijn egocentrische instelling opgeeft en zich wendt tot de Schepper zal hij het goede proberen te doen en het kwade achterwege laten door zijn vertrouwen op de Schepper. Volgens de mosliminleidster zal je dan mensen vergeven en vergiffenis voor hen vragen, ook wanneer zij jou hebben gepijnigd.
Vervolgens legt Sultan Albayrak de link met burgerschap: “Zulke mensen zijn in alle tijden en in alle samenlevingen nodig. Zulke mensen betekenen veel voor de maatschappij. Zo ziet de omgeving de goede eigenschappen en de positieve instelling van de gelovige. Mensen weten vaak dat je de kracht, je zelfverzekerdheid en je positiviteit uit je geloof put. Zij zien jouw vergevingsgezindheid, mededogen, geduld en rechtvaardigheid. Zulke mensen zijn goede voorbeelden voor de samenleving.”
Er zijn vele manieren waarmee je de samenleving als gelovige van dienst kan zijn volgen Sultan. Zorg bieden aan anderen, activiteiten organiseren in de wijk die mensen met elkaar verbindt en mensen opzoeken die eenzaam zijn vormen hier allemaal voorbeelden van.
Het was de avond van de vrouwelijke inleiders. Sultan gaf het woord aan Regine van Laar, theoloog en de christelijke inleidster van de avond. Regine vertelde dat christenen niet allen God lief moeten hebben, maar ook hun naasten.
Zo vindt zij dat bij het beroemde verhaal van de Barmhartige Samaritaan Jezus leert dat je naaste kunt worden. “Het verhaal leert ons dat de ander, de vreemdeling onze naaste wordt als hij ons ziet in onze val, eenzaamheid, ziekte en gevangenschap. Het verhaal leert ons om te kijken, te zien en te luisteren naar dat wat op onze weg komt. Vaak lopen wij ervoor weg omdat we geen tijd, geld of zin hebben om echt om te zien. Naaste word je.”, voegt Regine van Laar hieraan toe.
Dit betekent volgens de christelijke theoloog oefenen in kijken, reageren, omzien, liefhebben en helpen. Kortom, oefenen in naastenliefde. Want de wereld draait om meer dan om onszelf. Regine vindt de kerk een uitstekende oefenplaats voor naastenliefde.
“Ik weet ook dat niemand perfect is. Ook gelovigen blijven mensen met falen, met oogkleppen op. We kunnen ook niet alles en iedereen helpen. Maar God leert ons niet alleen om op Hem en onszelf te focussen, maar ook op de ander.”, aldus Regine van Laar.
Hulp voor kwetsbaren in de samenleving is een taak voor de overheid, maar de kerk zal altijd een taak hebben om bijstand te verlenen in de ‘rafelrand’ van de maatschappij, vindt Regine. Zij eindigde haar inleiding met de volgende woorden op de dag van de lokale verkiezingen: “Vandaag op de verkiezingsdag geloof ik in liefde en verbinding, in openheid en dialoog, in ontmoeting en oordeelvrijheid, in zoeken en vinden.”
Na de inleidingen gingen de deelnemers weer in kleine groepen het gesprek aan over de thema. Tijdens de laatste avond van de cursus “Geloven in de moderne tijd” werden tevens certificaten uitgedeeld aan de deelnemers. Ook vroegen de organisatoren aan de deelnemers wat zij van de cursus vonden. Op de vraag wat de cursisten het meest aansprak zei iemand: “Wat mij het meest aansprak is hoeveel wij op elkaar lijken. Ik voelde mij snel geaccepteerd. Ik vond het gezellig en er was ook plaats voor lachen.” Een andere deelnemer vond de ontmoeting met moslims de meest aansprekende: “Ze hebben mijn vooroordelen weggenomen en mij verbaasd wat betreft hun toewijding, liefde en inzicht.”
Een deelnemer maakte duidelijk dat hij wacht op een vervolg: “Ik vond het erg leuk en ik heb veel geleerd. Dit smaakt naar meer!” De cursus werd een week later afgesloten met een moskeerondleiding voor de liefhebbers.